Onze specialisten kunnen snel en effectief marisken / skin tags behandelen. In onze klinieken wordt u discreet behandeld en staat uw privacy voorop. U ontmoet dan ook direct de chirurg die u gaat helpen en kunt vaak al tijdens het eerste consult behandeld worden. Wij bieden u een veilige omgeving:…
Ik voelde me best alleen
Daniëlle: “Het verbaast mij dat je zo weinig hoort over de gevolgen die een bevalling kan hebben, zoals incontinentie en marisken. Niemand die je daar iets over vertelt, ook niet dat je eraan geholpen kunt worden. Schaamte doet natuurlijk ook een negatieve duit in het zakje. Ik heb me daardoor best alleen gevoeld. Zou een verloskundige of gynaecoloog maar zeggen: weet dat je er iets aan kunt doen. Dan kun je die stap veel makkelijker nemen.
Door corona geen skivakantie en veel thuiswerken. Dit was het moment.
Na mijn laatste bevalling, nu tien jaar geleden, kreeg ik last van incontinentie. Maar ik ben daar pas vier jaar geleden voor geopereerd. Het was een lange weg voor ik besloot er iets aan te laten doen. Ik moest me altijd goed beschermen tijdens het sporten, anders ging het mis. Toen ik voor die incontinentie onder het mes moest, wilde ik meteen ook de marisken die ik had laten weghalen. Door die marisken had ik altijd het gevoel dat ik na het toiletbezoek wilde douchen. Dat kan natuurlijk niet altijd. Dan ga je overmatig schoonmaken waardoor de huid stukgaat. Helaas kon dit niet tegelijk gedaan worden, dus heb ik die marisken-operatie uitgesteld.
Er was me verteld dat ik die ingreep het beste kon laten doen in een seizoen dat het niet te warm is. Maar in de winter ga ik altijd skiën, dus het kwam eigenlijk nooit uit. Tot corona: dit jaar zat er geen skivakantie in én ik werkte veel vanuit huis. Dit was dus het moment.
Ik heb Xpert Clinics gebeld en gevraagd of er een vrouwelijke arts was. Er was al zoveel polonaise aan mijn lijf geweest, bij een vrouw hoef je minder uit te leggen. Je hebt geen woorden nodig en dat is fijn. De discretie waarmee drs. Ellis Schipper me onderzocht was heel fijn. Ik hoefde me letterlijk niet helemaal bloot te geven, het onderzoek gebeurde met respect. Dat hielp me wel over een barrière heen. Je weet dat deze artsen de hele dag niets anders doen. Aan het eind van de afspraak zei ze: zullen we de ingreep maar plannen? Hoewel ik dat eerst niet van plan was, heb ik het toch maar gedaan. Maar in de weken daarna dacht ik steeds: ik ga het niet doen. In de folder die ik meekreeg las ik over pijn, bloedverlies, een pijnlijke stoelgang… Ik dacht: wat gaat er gebeuren? Ik voelde een interne worsteling: is het echt zo erg, stel ik me niet aan? Anderzijds was het echt vervelend en ik schaamde me ervoor. Het was nu of nooit. Ik had vertrouwen in de kliniek en wist dat er artsen met verstand van zaken werken. Dus ben ik toch gegaan.
Ik kon de draad van het leven weer oppakken
Na de operatie zei dokter Schipper: het is goed dat je bent geweest, er was echt wel een reden om te opereren. Achteraf is het heel erg meegevallen. Alleen het toiletbezoek daarna was voor mij een dingetje, omdat ik het lastig vond om te ontspannen duurde het herstel in het begin wel iets langer. Goed ontspannen en loslaten helpt daarbij wel. Maar al met al kon ik snel de draad van het leven weer oppakken.
Er zit nog steeds een taboe op dit onderwerp. Eigenlijk heel gek, maar er hangt altijd iets vies omheen als het over onze darmen gaat. Terwijl je darmen heel belangrijk zijn voor je algehele gezondheid en je er dus goed voor moet zorgen. Waarom wordt er zo weinig aandacht besteed aan hoe je je darmen gezond houdt en wat je er eventueel aan kunt laten doen om ze weer gezond te krijgen?”